Definify.com
Definition 2024
uitdelgen
uitdelgen
Dutch
Verb
uitdelgen
Inflection
| Inflection of uitdelgen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitdelgen | |||
| past singular | delgde uit | |||
| past participle | uitgedelgd | |||
| infinitive | uitdelgen | |||
| gerund | uitdelgen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | delg uit | delgde uit | uitdelg | uitdelgde |
| 2nd person sing. (jij) | delgt uit | delgde uit | uitdelgt | uitdelgde |
| 2nd person sing. (u) | delgt uit | delgde uit | uitdelgt | uitdelgde |
| 2nd person sing. (gij) | delgt uit | delgde uit | uitdelgt | uitdelgde |
| 3rd person singular | delgt uit | delgde uit | uitdelgt | uitdelgde |
| plural | delgen uit | delgden uit | uitdelgen | uitdelgden |
| subjunctive sing.1 | delge uit | delgde uit | uitdelge | uitdelgde |
| subjunctive plur.1 | delgen uit | delgden uit | uitdelgen | uitdelgden |
| imperative sing. | delg uit | |||
| imperative plur.1 | delgt uit | |||
| participles | uitdelgend | uitgedelgd | ||
| 1) Archaic. | ||||