Definify.com
Definition 2024
uitdragen
uitdragen
Dutch
Verb
uitdragen
- to disseminate
Inflection
| Inflection of uitdragen (strong class 6, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitdragen | |||
| past singular | droeg uit | |||
| past participle | uitgedragen | |||
| infinitive | uitdragen | |||
| gerund | uitdragen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | draag uit | droeg uit | uitdraag | uitdroeg |
| 2nd person sing. (jij) | draagt uit | droeg uit | uitdraagt | uitdroeg |
| 2nd person sing. (u) | draagt uit | droeg uit | uitdraagt | uitdroeg |
| 2nd person sing. (gij) | draagt uit | droegt uit | uitdraagt | uitdroegt |
| 3rd person singular | draagt uit | droeg uit | uitdraagt | uitdroeg |
| plural | dragen uit | droegen uit | uitdragen | uitdroegen |
| subjunctive sing.1 | drage uit | droege uit | uitdrage | uitdroege |
| subjunctive plur.1 | dragen uit | droegen uit | uitdragen | uitdroegen |
| imperative sing. | draag uit | |||
| imperative plur.1 | draagt uit | |||
| participles | uitdragend | uitgedragen | ||
| 1) Archaic. | ||||