Definify.com
Definition 2024
uiten
uiten
Dutch
Verb
uiten
Inflection
| Inflection of uiten (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uiten | |||
| past singular | uitte | |||
| past participle | geüit | |||
| infinitive | uiten | |||
| gerund | uiten n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | uit | uitte | ||
| 2nd person sing. (jij) | uit | uitte | ||
| 2nd person sing. (u) | uit | uitte | ||
| 2nd person sing. (gij) | uit | uitte | ||
| 3rd person singular | uit | uitte | ||
| plural | uiten | uitten | ||
| subjunctive sing.1 | uite | uitte | ||
| subjunctive plur.1 | uiten | uitten | ||
| imperative sing. | uit | |||
| imperative plur.1 | uit | |||
| participles | uitend | geüit | ||
| 1) Archaic. | ||||