Definify.com
Definition 2024
uitflappen
uitflappen
Dutch
Verb
uitflappen
- to blurt out without thinking
Inflection
Inflection of uitflappen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitflappen | |||
past singular | flapte uit | |||
past participle | uitgeflapt | |||
infinitive | uitflappen | |||
gerund | uitflappen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | flap uit | flapte uit | uitflap | uitflapte |
2nd person sing. (jij) | flapt uit | flapte uit | uitflapt | uitflapte |
2nd person sing. (u) | flapt uit | flapte uit | uitflapt | uitflapte |
2nd person sing. (gij) | flapt uit | flapte uit | uitflapt | uitflapte |
3rd person singular | flapt uit | flapte uit | uitflapt | uitflapte |
plural | flappen uit | flapten uit | uitflappen | uitflapten |
subjunctive sing.1 | flappe uit | flapte uit | uitflappe | uitflapte |
subjunctive plur.1 | flappen uit | flapten uit | uitflappen | uitflapten |
imperative sing. | flap uit | |||
imperative plur.1 | flapt uit | |||
participles | uitflappend | uitgeflapt | ||
1) Archaic. |