Definify.com
Definition 2024
uitgroeien
uitgroeien
Dutch
Verb
uitgroeien
- to develop, grow larger
- van kruidenierswinkel uitgroeien tot supermarktketen: to grow from a simple grocery into a supermarket chain
Inflection
Inflection of uitgroeien (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitgroeien | |||
past singular | groeide uit | |||
past participle | uitgegroeid | |||
infinitive | uitgroeien | |||
gerund | uitgroeien n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | groei uit | groeide uit | uitgroei | uitgroeide |
2nd person sing. (jij) | groeit uit | groeide uit | uitgroeit | uitgroeide |
2nd person sing. (u) | groeit uit | groeide uit | uitgroeit | uitgroeide |
2nd person sing. (gij) | groeit uit | groeide uit | uitgroeit | uitgroeide |
3rd person singular | groeit uit | groeide uit | uitgroeit | uitgroeide |
plural | groeien uit | groeiden uit | uitgroeien | uitgroeiden |
subjunctive sing.1 | groeie uit | groeide uit | uitgroeie | uitgroeide |
subjunctive plur.1 | groeien uit | groeiden uit | uitgroeien | uitgroeiden |
imperative sing. | groei uit | |||
imperative plur.1 | groeit uit | |||
participles | uitgroeiend | uitgegroeid | ||
1) Archaic. |