Definify.com
Definition 2025
uithuwen
uithuwen
Dutch
Verb
uithuwen
- Alternative form of uithuwelijken
Inflection
| Inflection of uithuwen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uithuwen | |||
| past singular | huwde uit | |||
| past participle | uitgehuwd | |||
| infinitive | uithuwen | |||
| gerund | uithuwen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | huw uit | huwde uit | uithuw | uithuwde |
| 2nd person sing. (jij) | huwt uit | huwde uit | uithuwt | uithuwde |
| 2nd person sing. (u) | huwt uit | huwde uit | uithuwt | uithuwde |
| 2nd person sing. (gij) | huwt uit | huwde uit | uithuwt | uithuwde |
| 3rd person singular | huwt uit | huwde uit | uithuwt | uithuwde |
| plural | huwen uit | huwden uit | uithuwen | uithuwden |
| subjunctive sing.1 | huwe uit | huwde uit | uithuwe | uithuwde |
| subjunctive plur.1 | huwen uit | huwden uit | uithuwen | uithuwden |
| imperative sing. | huw uit | |||
| imperative plur.1 | huwt uit | |||
| participles | uithuwend | uitgehuwd | ||
| 1) Archaic. | ||||