Definify.com
Definition 2024
uitklappen
uitklappen
Dutch
Verb
uitklappen
Inflection
| Inflection of uitklappen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitklappen | |||
| past singular | klapte uit | |||
| past participle | uitgeklapt | |||
| infinitive | uitklappen | |||
| gerund | uitklappen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | klap uit | klapte uit | uitklap | uitklapte |
| 2nd person sing. (jij) | klapt uit | klapte uit | uitklapt | uitklapte |
| 2nd person sing. (u) | klapt uit | klapte uit | uitklapt | uitklapte |
| 2nd person sing. (gij) | klapt uit | klapte uit | uitklapt | uitklapte |
| 3rd person singular | klapt uit | klapte uit | uitklapt | uitklapte |
| plural | klappen uit | klapten uit | uitklappen | uitklapten |
| subjunctive sing.1 | klappe uit | klapte uit | uitklappe | uitklapte |
| subjunctive plur.1 | klappen uit | klapten uit | uitklappen | uitklapten |
| imperative sing. | klap uit | |||
| imperative plur.1 | klapt uit | |||
| participles | uitklappend | uitgeklapt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
- uitvouwen