Definify.com
Definition 2024
uitstorten
uitstorten
Dutch
Verb
uitstorten
Inflection
| Inflection of uitstorten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitstorten | |||
| past singular | stortte uit | |||
| past participle | uitgestort | |||
| infinitive | uitstorten | |||
| gerund | uitstorten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stort uit | stortte uit | uitstort | uitstortte |
| 2nd person sing. (jij) | stort uit | stortte uit | uitstort | uitstortte |
| 2nd person sing. (u) | stort uit | stortte uit | uitstort | uitstortte |
| 2nd person sing. (gij) | stort uit | stortte uit | uitstort | uitstortte |
| 3rd person singular | stort uit | stortte uit | uitstort | uitstortte |
| plural | storten uit | stortten uit | uitstorten | uitstortten |
| subjunctive sing.1 | storte uit | stortte uit | uitstorte | uitstortte |
| subjunctive plur.1 | storten uit | stortten uit | uitstorten | uitstortten |
| imperative sing. | stort uit | |||
| imperative plur.1 | stort uit | |||
| participles | uitstortend | uitgestort | ||
| 1) Archaic. | ||||