Definify.com
Definition 2024
uitvechten
uitvechten
Dutch
Verb
uitvechten
Inflection
| Inflection of uitvechten (strong class 3, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitvechten | |||
| past singular | vocht uit | |||
| past participle | uitgevochten | |||
| infinitive | uitvechten | |||
| gerund | uitvechten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vecht uit | vocht uit | uitvecht | uitvocht |
| 2nd person sing. (jij) | vecht uit | vocht uit | uitvecht | uitvocht |
| 2nd person sing. (u) | vecht uit | vocht uit | uitvecht | uitvocht |
| 2nd person sing. (gij) | vecht uit | vocht uit | uitvecht | uitvocht |
| 3rd person singular | vecht uit | vocht uit | uitvecht | uitvocht |
| plural | vechten uit | vochten uit | uitvechten | uitvochten |
| subjunctive sing.1 | vechte uit | vochte uit | uitvechte | uitvochte |
| subjunctive plur.1 | vechten uit | vochten uit | uitvechten | uitvochten |
| imperative sing. | vecht uit | |||
| imperative plur.1 | vecht uit | |||
| participles | uitvechtend | uitgevochten | ||
| 1) Archaic. | ||||