Definify.com
Definition 2025
umówić_się
umówić się
Polish
Verb
umówić się pf (imperfective umawiać się)
- (intransitive) to make an appointment
- (intransitive) to agree on something
Conjugation
Conjugation of umówić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | umówić | |||||
| future tense | 1st | umówię | umówimy | |||
| 2nd | umówisz | umówicie | ||||
| 3rd | umówi | umówią | ||||
| past tense | 1st | umówiłem | umówiłam | umówiliśmy | umówiłyśmy | |
| 2nd | umówiłeś | umówiłaś | umówiliście | umówiłyście | ||
| 3rd | umówił | umówiła | umówiło | umówili | umówiły | |
| conditional | 1st | umówiłbym | umówiłabym | umówilibyśmy | umówiłybyśmy | |
| 2nd | umówiłbyś | umówiłabyś | umówilibyście | umówiłybyście | ||
| 3rd | umówiłby | umówiłaby | umówiłoby | umówiliby | umówiłyby | |
| imperative | 1st | niech umówię | umówmy | |||
| 2nd | umów | umówcie | ||||
| 3rd | niech umówi | niech umówią | ||||
| anterior adverbial participle | umówiwszy | |||||
| impersonal past | umówiono | |||||
| verbal noun | umówienie | |||||