Definify.com

Definition 2024

unicestwiać impf ‎(perfective unicestwić)

Conjugation of unicestwiać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		unicestwiać
present tense	1st	unicestwiam			unicestwiamy
	2nd	unicestwiasz			unicestwiacie
	3rd	unicestwia			unicestwiają
past tense	1st	unicestwiałem	unicestwiałam		unicestwialiśmy	unicestwiałyśmy
	2nd	unicestwiałeś	unicestwiałaś		unicestwialiście	unicestwiałyście
	3rd	unicestwiał	unicestwiała	unicestwiało	unicestwiali	unicestwiały
future tense	1st	będę unicestwiał¹	będę unicestwiała¹		będziemy unicestwiali¹	będziemy unicestwiały¹
	2nd	będziesz unicestwiał¹	będziesz unicestwiała¹		będziecie unicestwiali¹	będziecie unicestwiały¹
	3rd	będzie unicestwiał¹	będzie unicestwiała¹	będzie unicestwiało¹	będą unicestwiali¹	będą unicestwiały¹
conditional	1st	unicestwiałbym	unicestwiałabym		unicestwialibyśmy	unicestwiałybyśmy
	2nd	unicestwiałbyś	unicestwiałabyś		unicestwialibyście	unicestwiałybyście
	3rd	unicestwiałby	unicestwiałaby	unicestwiałoby	unicestwialiby	unicestwiałyby
imperative	1st	—			unicestwiajmy
	2nd	unicestwiaj			unicestwiajcie
	3rd	niech unicestwia			niech unicestwiają
active adjectival participle		unicestwiający	unicestwiająca	unicestwiające	unicestwiający	unicestwiające
passive adjectival participle		unicestwiany	unicestwiana	unicestwiane	unicestwiani	unicestwiane
contemporary adverbial participle		unicestwiając
impersonal past		unicestwiano
verbal noun		unicestwianie
¹or: będę unicestwiać, będziesz unicestwiać etc.