Definify.com
Definition 2025
ustulans
ustulans
Latin
Participle
ustulāns m, f, n (genitive ustulantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | ustulāns | ustulantēs | ustulantia | ||
| genitive | ustulantis | ustulantium | |||
| dative | ustulantī | ustulantibus | |||
| accusative | ustulantem | ustulāns | ustulantēs | ustulantia | |
| ablative | ustulante, ustulantī1 | ustulantibus | |||
| vocative | ustulāns | ustulantēs | ustulantia | ||
1When used purely as an adjective.