Definify.com

Definition 2024

uyanmak

uyanmak

Turkish

Verb

uyanmak ‎(third-person singular simple present uyanır)

  1. (intransitive) to wake, wake up, awaken, waken
  2. (intransitive, for a thought) to arise
  3. (intransitive, figuratively) to figure out; to come to understand; to see through

Antonyms

Related terms

Derived terms

  • uyanma
  • uyanış
  • uyanık
  • uyanılmak
  • uyandırmak
  • uyanmamak
  • uyanamamak
  • uyanabilmek

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple uyanır mıyım? uyanır mısın? uyanır mı? uyanır mıyız? uyanır mısınız? uyanırlar mı?
present continuous uyanıyor muyum? uyanıyor musun? uyanıyor mu? uyanıyor muyuz? uyanıyor musunuz? uyanıyorlar mı?
past definite uyandım mı? uyandın mı? uyandı mı? uyandık mı? uyandınız mı? uyandılar mı?
past continuous uyanıyor muydum? uyanıyor muydun? uyanıyor muydu? uyanıyor muyduk? uyanıyor muydunuz? uyanıyorlar mıydı?
future simple uyanacak mıyım? uyanacak mısın? uyanacak mı? uyanacak mıyız? uyanacak mısınız? uyanacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple uyanmam uyanmazsın uyanmaz uyanmayız uyanmazsınız uyanmazlar
present continuous uyanmıyorum uyanmıyorsun uyanmıyor uyanmıyoruz uyanmıyorsunuz uyanmıyorlar
past definite uyanmadım uyanmadın uyanmadı uyanmadık uyanmadınız uyanmadılar
past continuous uyanmıyordum uyanmıyordun uyanmıyordu uyanmıyorduk uyanmıyordunuz uyanmıyordular
future simple uyanmayacağım uyanmayacaksın uyanmayacak uyanmayacağız uyanmayacaksınız uyanmayacaklar

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*od-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish [script needed] ‎(oyanmak), اويانمق ‎(uyanmak, “to wake up”), reflexive of Proto-Turkic *od-.[1] Simplest form is not attested in Turkic however compare its other derivatives such as Old Turkic [script needed] ‎(oduɣ, “awake”) and Turkish uyarmak ‎(“to alert, warn, awake”) akin to Old Turkic [script needed] ‎(odgur, “to wake somebody up”) which is again causative of Proto-Turkic *od-. Also compare Mongolian удах ‎(udah, “to cause, stir up”) and Even хиду ‎(hidu-, “to instigate”).

Cognate with Karakhanid [script needed] ‎(oδun-, “to awake”) Old Turkic [script needed] ‎(odun-, “to awake”), Azeri oyanmaq ‎(“to awake”), Bashkir уяныу ‎(uyanïw, “to awake”), Chuvash вăран ‎(văran, “to awake”), Kazakh ояну ‎(oyanw, “to awake”), Khakas усхунарға ‎(usxunarğa, “to awake”), Kyrgyz ойгонуу ‎(oygonuu, “to awake”), Turkmen oýanmak ‎(“to awake”), Uzbek uygʻonmoq ‎(“to awake”).

Pronunciation

  • IPA(key): [ujɑnmɑk]
  • Hyphenation: u‧yan‧mak

Similar Results