Definify.com
Definition 2024
uyruk
uyruk
Turkish
Noun
uyruk (definite accusative uyruğu, plural uyruklar)
- (law) nationality
Declension
declension of uyruk
possessive forms of uyruk
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | uyruğum | uyruklarım |
| definite accusative (belirtme) | uyruğumu | uyruklarımı |
| dative (yönelme) | uyruğuma | uyruklarıma |
| locative (bulunma) | uyruğumda | uyruklarımda |
| ablative (çıkma) | uyruğumdan | uyruklarımdan |
| genitive (tamlayan) | uyruğumun | uyruklarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | uyruğun | uyrukların |
| definite accusative (belirtme) | uyruğunu | uyruklarını |
| dative (yönelme) | uyruğuna | uyruklarına |
| locative (bulunma) | uyruğunda | uyruklarında |
| ablative (çıkma) | uyruğundan | uyruklarından |
| genitive (tamlayan) | uyruğunun | uyruklarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | uyruğu | uyrukları |
| definite accusative (belirtme) | uyruğunu | uyruklarını |
| dative (yönelme) | uyruğuna | uyruklarına |
| locative (bulunma) | uyruğunda | uyruklarında |
| ablative (çıkma) | uyruğundan | uyruklarından |
| genitive (tamlayan) | uyruğunun | uyruklarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | uyruğumuz | uyruklarımız |
| definite accusative (belirtme) | uyruğumuzu | uyruklarımızı |
| dative (yönelme) | uyruğumuza | uyruklarımıza |
| locative (bulunma) | uyruğumuzda | uyruklarımızda |
| ablative (çıkma) | uyruğumuzdan | uyruklarımızdan |
| genitive (tamlayan) | uyruğumuzun | uyruklarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | uyruğunuz | uyruklarınız |
| definite accusative (belirtme) | uyruğunuzu | uyruklarınızı |
| dative (yönelme) | uyruğunuza | uyruklarınıza |
| locative (bulunma) | uyruğunuzda | uyruklarınızda |
| ablative (çıkma) | uyruğunuzdan | uyruklarınızdan |
| genitive (tamlayan) | uyruğunuzun | uyruklarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | uyrukları | uyrukları |
| definite accusative (belirtme) | uyruklarını | uyruklarını |
| dative (yönelme) | uyruklarına | uyruklarına |
| locative (bulunma) | uyruklarında | uyruklarında |
| ablative (çıkma) | uyruklarından | uyruklarından |
| genitive (tamlayan) | uyruklarının | uyruklarının |