Definify.com
Definition 2024
vèlle
vèlle
See also: velle
Limburgish
Noun
vèlle n
Verb
- vèlle
- to slaughter
Conjugation of vèlle
Present SV | Past SV | Present VS | Past VS | Subjunctive SV | Subjunctive VS | |
---|---|---|---|---|---|---|
First person singular | ich vèl | ich vèldje | vèl ich | vèldje-n ich | ich vèlle | vèlle-n ich |
Second person singular | doe vèls | doe vèldjes | vèls se | vèldjes se | doe vèlle | vèller-doe |
Third person singular | dae vèltj | dae vèldje | vèltj'r | vèldje d'r | dae vèlle | vèller-dae |
First person plural | weer vèlle | weer vèldje | vèltj v'r | vèldje v'r | weer vèlle | vèlle v'r |
Second person plural | geer vèltj | geer vèldje | vèltj g'r | vèldje g'r | geer vèlle | vèlletj g'r |
Third person plural | die vèlle | die vèldje | vèlle die | vèldje die | die vèlle | vèller-die |
Other: | Infinitive | Gerund | Present particle | Past particle | Adjective | Adverb |
Conjugation: | (tö) vèlle | 't vèlle n | vèllendj | höbbe gevèldj | gevèldj(e/e-n/er/es) | gevèldj(elik) |
Other: | Noun | Imperative singular impolite | Imperative singular polite | Imperative dual | Imperative plural | Ènkelzief |
Conjugation: | 't gevèl n | vèl! | vèltj! | vèl(le)tj! | vèltj! | vèllem |