Definify.com
Definition 2025
valósul
valósul
Hungarian
Verb
valósul
- (intransitive) to materialize
Conjugation
conjugation of valósul
Infinitive | valósulni | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Past participle | valósult | |||||||
Present participle | valósuló | |||||||
Future participle | - | |||||||
Adverbial participle | valósulva | |||||||
Potential | valósulhat | |||||||
1st person sg | 2nd person sg informal | 3rd person sg, 2nd person sg formal |
1st person pl | 2nd person pl informal | 3rd person pl, 2nd person pl formal |
|||
Indicative Mood | Present | Indefinite | valósulok | valósulsz | valósul | valósulunk | valósultok | valósulnak |
Definite | intransitive verb, definite forms are not used | |||||||
Past | Indefinite | valósultam | valósultál | valósult | valósultunk | valósultatok | valósultak | |
Definite | - | |||||||
Conditional Mood | Present | Indefinite | valósulnék | valósulnál | valósulna | valósulnánk | valósulnátok | valósulnának |
Definite | - | |||||||
Subjunctive Mood | Present | Indefinite | valósuljak | valósulj or valósuljál |
valósuljon | valósuljunk | valósuljatok | valósuljanak |
Definite | - | |||||||
Conjugated Infinitive | valósulnom | valósulnod | valósulnia | valósulnunk | valósulnotok | valósulniuk |