Definify.com
Definition 2025
vastmaken
vastmaken
Dutch
Verb
vastmaken
Inflection
| Inflection of vastmaken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vastmaken | |||
| past singular | maakte vast | |||
| past participle | vastgemaakt | |||
| infinitive | vastmaken | |||
| gerund | vastmaken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | maak vast | maakte vast | vastmaak | vastmaakte |
| 2nd person sing. (jij) | maakt vast | maakte vast | vastmaakt | vastmaakte |
| 2nd person sing. (u) | maakt vast | maakte vast | vastmaakt | vastmaakte |
| 2nd person sing. (gij) | maakt vast | maakte vast | vastmaakt | vastmaakte |
| 3rd person singular | maakt vast | maakte vast | vastmaakt | vastmaakte |
| plural | maken vast | maakten vast | vastmaken | vastmaakten |
| subjunctive sing.1 | make vast | maakte vast | vastmake | vastmaakte |
| subjunctive plur.1 | maken vast | maakten vast | vastmaken | vastmaakten |
| imperative sing. | maak vast | |||
| imperative plur.1 | maakt vast | |||
| participles | vastmakend | vastgemaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||