Definify.com
Definition 2025
venaticus
venaticus
Latin
Adjective
vēnāticus m (feminine vēnātica, neuter vēnāticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vēnāticus | vēnātica | vēnāticum | vēnāticī | vēnāticae | vēnātica | |
| genitive | vēnāticī | vēnāticae | vēnāticī | vēnāticōrum | vēnāticārum | vēnāticōrum | |
| dative | vēnāticō | vēnāticō | vēnāticīs | ||||
| accusative | vēnāticum | vēnāticam | vēnāticum | vēnāticōs | vēnāticās | vēnātica | |
| ablative | vēnāticō | vēnāticā | vēnāticō | vēnāticīs | |||
| vocative | vēnātice | vēnātica | vēnāticum | vēnāticī | vēnāticae | vēnātica | |
Related terms
Descendants
- Aromanian: avinatic
References
- venaticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- venaticus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “venaticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.