Definify.com
Definition 2024
verkreukelen
verkreukelen
Dutch
Verb
verkreukelen
Inflection
| Inflection of verkreukelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verkreukelen | |||
| past singular | verkreukelde | |||
| past participle | verkreukeld | |||
| infinitive | verkreukelen | |||
| gerund | verkreukelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verkreukel | verkreukelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verkreukelt | verkreukelde | ||
| 2nd person sing. (u) | verkreukelt | verkreukelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verkreukelt | verkreukelde | ||
| 3rd person singular | verkreukelt | verkreukelde | ||
| plural | verkreukelen | verkreukelden | ||
| subjunctive sing.1 | verkreukele | verkreukelde | ||
| subjunctive plur.1 | verkreukelen | verkreukelden | ||
| imperative sing. | verkreukel | |||
| imperative plur.1 | verkreukelt | |||
| participles | verkreukelend | verkreukeld | ||
| 1) Archaic. | ||||