Definify.com
Definition 2024
verrekken
verrekken
Dutch
Verb
verrekken
- (transitive) to overstretch
- (transitive, of a muscle) to pull
- (transitive) to refuse to do
- Ook al probeerde de boer hem nog zo hard aan het werk te krijgen, de ezel verrekte het.
- No matter how hard the farmer tried to get him to work, the donkey refused to.
- Ook al probeerde de boer hem nog zo hard aan het werk te krijgen, de ezel verrekte het.
Inflection
| Inflection of verrekken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verrekken | |||
| past singular | verrekte | |||
| past participle | verrekt | |||
| infinitive | verrekken | |||
| gerund | verrekken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verrek | verrekte | ||
| 2nd person sing. (jij) | verrekt | verrekte | ||
| 2nd person sing. (u) | verrekt | verrekte | ||
| 2nd person sing. (gij) | verrekt | verrekte | ||
| 3rd person singular | verrekt | verrekte | ||
| plural | verrekken | verrekten | ||
| subjunctive sing.1 | verrekke | verrekte | ||
| subjunctive plur.1 | verrekken | verrekten | ||
| imperative sing. | verrek | |||
| imperative plur.1 | verrekt | |||
| participles | verrekkend | verrekt | ||
| 1) Archaic. | ||||