Definify.com
Definition 2025
verweren
verweren
Dutch
Verb
verweren
- to defend
 
Inflection
| Inflection of verweren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verweren | |||
| past singular | verweerde | |||
| past participle | verweerd | |||
| infinitive | verweren | |||
| gerund | verweren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verweer | verweerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verweert | verweerde | ||
| 2nd person sing. (u) | verweert | verweerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verweert | verweerde | ||
| 3rd person singular | verweert | verweerde | ||
| plural | verweren | verweerden | ||
| subjunctive sing.1 | verwere | verweerde | ||
| subjunctive plur.1 | verweren | verweerden | ||
| imperative sing. | verweer | |||
| imperative plur.1 | verweert | |||
| participles | verwerend | verweerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
Cognate with English wither and German verwittern (“to be ruined by weather”)
Verb
verweren
- to erode due to weather conditions like rain, wind and frost
 
Inflection
| Inflection of verweren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verweren | |||
| past singular | verweerde | |||
| past participle | verweerd | |||
| infinitive | verweren | |||
| gerund | verweren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verweer | verweerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verweert | verweerde | ||
| 2nd person sing. (u) | verweert | verweerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verweert | verweerde | ||
| 3rd person singular | verweert | verweerde | ||
| plural | verweren | verweerden | ||
| subjunctive sing.1 | verwere | verweerde | ||
| subjunctive plur.1 | verweren | verweerden | ||
| imperative sing. | verweer | |||
| imperative plur.1 | verweert | |||
| participles | verwerend | verweerd | ||
| 1) Archaic. | ||||