Definify.com
Definition 2025
victualis
victualis
Latin
Adjective
victuālis m, f (neuter victuāle); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | victuālis | victuāle | victuālēs | victuālia | |
| genitive | victuālis | victuālium | |||
| dative | victuālī | victuālibus | |||
| accusative | victuālem | victuāle | victuālēs | victuālia | |
| ablative | victuālī | victuālibus | |||
| vocative | victuālis | victuāle | victuālēs | victuālia | |
Descendants
- English: victual
- French: victuaille
References
- victualis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “victualis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.