Definify.com
Definition 2025
vindicans
vindicans
Latin
Participle
vindicāns m, f, n (genitive vindicantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | vindicāns | vindicantēs | vindicantia | ||
| genitive | vindicantis | vindicantium | |||
| dative | vindicantī | vindicantibus | |||
| accusative | vindicantem | vindicāns | vindicantēs | vindicantia | |
| ablative | vindicante, vindicantī1 | vindicantibus | |||
| vocative | vindicāns | vindicantēs | vindicantia | ||
1When used purely as an adjective.