Definify.com
Definition 2025
vindiceren
vindiceren
Dutch
Verb
vindiceren
Inflection
Inflection of vindiceren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vindiceren | |||
past singular | vindiceerde | |||
past participle | gevindiceerd | |||
infinitive | vindiceren | |||
gerund | vindiceren n | |||
verbal noun | — | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | vindiceer | vindiceerde | ||
2nd person sing. (jij) | vindiceert | vindiceerde | ||
2nd person sing. (u) | vindiceert | vindiceerde | ||
2nd person sing. (gij) | vindiceert | vindiceerde | ||
3rd person singular | vindiceert | vindiceerde | ||
plural | vindiceren | vindiceerden | ||
subjunctive sing.1 | vindicere | vindiceerde | ||
subjunctive plur.1 | vindiceren | vindiceerden | ||
imperative sing. | vindiceer | |||
imperative plur.1 | vindiceert | |||
participles | vindicerend | gevindiceerd | ||
1) Archaic. |