Definify.com
Definition 2025
vitatus
vitatus
Latin
Participle
vītātus m (feminine vītāta, neuter vītātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vītātus | vītāta | vītātum | vītātī | vītātae | vītāta | |
| genitive | vītātī | vītātae | vītātī | vītātōrum | vītātārum | vītātōrum | |
| dative | vītātō | vītātō | vītātīs | ||||
| accusative | vītātum | vītātam | vītātum | vītātōs | vītātās | vītāta | |
| ablative | vītātō | vītātā | vītātō | vītātīs | |||
| vocative | vītāte | vītāta | vītātum | vītātī | vītātae | vītāta | |
References
- VITATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)