Definify.com
Definition 2024
voorbijkomen
voorbijkomen
Dutch
Verb
voorbijkomen
- to come past
- to drop by
Inflection
| Inflection of voorbijkomen (strong class 4, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voorbijkomen | |||
| past singular | kwam voorbij | |||
| past participle | voorbijgekomen | |||
| infinitive | voorbijkomen | |||
| gerund | voorbijkomen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kom voorbij | kwam voorbij | voorbijkom | voorbijkwam |
| 2nd person sing. (jij) | komt voorbij | kwam voorbij | voorbijkomt | voorbijkwam |
| 2nd person sing. (u) | komt voorbij | kwam voorbij | voorbijkomt | voorbijkwam |
| 2nd person sing. (gij) | komt voorbij | kwaamt voorbij | voorbijkomt | voorbijkwaamt |
| 3rd person singular | komt voorbij | kwam voorbij | voorbijkomt | voorbijkwam |
| plural | komen voorbij | kwamen voorbij | voorbijkomen | voorbijkwamen |
| subjunctive sing.1 | kome voorbij | kwame voorbij | voorbijkome | voorbijkwame |
| subjunctive plur.1 | komen voorbij | kwamen voorbij | voorbijkomen | voorbijkwamen |
| imperative sing. | kom voorbij | |||
| imperative plur.1 | komt voorbij | |||
| participles | voorbijkomend | voorbijgekomen | ||
| 1) Archaic. | ||||