Definify.com
Definition 2024
voorgaan
voorgaan
Afrikaans
Verb
voorgaan (present gaan voor, present participle voorgaande, past participle voorgegaan)
- to lead
Dutch
Pronunciation
Etymology
Verb
voorgaan
Inflection
Inflection of voorgaan (strong class 7, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | voorgaan | |||
past singular | ging voor | |||
past participle | voorgegaan | |||
infinitive | voorgaan | |||
gerund | voorgaan n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | ga voor | ging voor | voorga | voorging |
2nd person sing. (jij) | gaat voor | ging voor | voorgaat | voorging |
2nd person sing. (u) | gaat voor | ging voor | voorgaat | voorging |
2nd person sing. (gij) | gaat voor | gingt voor | voorgaat | voorgingt |
3rd person singular | gaat voor | ging voor | voorgaat | voorging |
plural | gaan voor | gingen voor | voorgaan | voorgingen |
subjunctive sing.1 | ga voor | ginge voor | voorga | voorginge |
subjunctive plur.1 | gaan voor | gingen voor | voorgaan | voorgingen |
imperative sing. | ga voor | |||
imperative plur.1 | gaat voor | |||
participles | voorgaand | voorgegaan | ||
1) Archaic. |