Definify.com

Definition 2024


waanzinnig

waanzinnig

Dutch

Adjective

waanzinnig (comparative waanzinniger, superlative waanzinnigst)

  1. (literally) out of his/her mind, mad
  2. crazy, outrageous; extreme

Inflection

Inflection of waanzinnig
uninflected waanzinnig
inflected waanzinnige
comparative waanzinniger
positive comparative superlative
predicative/adverbial waanzinnig waanzinniger het waanzinnigst
het waanzinnigste
indefinite m./f. sing. waanzinnige waanzinnigere waanzinnigste
n. sing. waanzinnig waanzinniger waanzinnigste
plural waanzinnige waanzinnigere waanzinnigste
definite waanzinnige waanzinnigere waanzinnigste
partitive waanzinnigs waanzinnigers