Definify.com
Definition 2024
warczeć
warczeć
Polish
Verb
warczeć impf (perfective warknąć or zawarczeć)
Conjugation
Conjugation of warczeć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | warczeć | |||||
| present tense | 1st | warczę | warczymy | |||
| 2nd | warczysz | warczycie | ||||
| 3rd | warczy | warczą | ||||
| past tense | 1st | warczyłem | warczyłam | warczyliśmy | warczyłyśmy | |
| 2nd | warczyłeś | warczyłaś | warczyliście | warczyłyście | ||
| 3rd | warczył | warczyła | warczyło | warczyli | warczyły | |
| future tense | 1st | będę warczył1 | będę warczyła1 | będziemy warczyli1 | będziemy warczyły1 | |
| 2nd | będziesz warczył1 | będziesz warczyła1 | będziecie warczyli1 | będziecie warczyły1 | ||
| 3rd | będzie warczył1 | będzie warczyła1 | będzie warczyło1 | będą warczyli1 | będą warczyły1 | |
| conditional | 1st | warczyłbym | warczyłabym | warczylibyśmy | warczyłybyśmy | |
| 2nd | warczyłbyś | warczyłabyś | warczylibyście | warczyłybyście | ||
| 3rd | warczyłby | warczyłaby | warczyłoby | warczyliby | warczyłyby | |
| imperative | 1st | — | warczmy | |||
| 2nd | warcz | warczcie | ||||
| 3rd | niech warczy | niech warczą | ||||
| active adjectival participle | warczący | warcząca | warczące | warczący | warczące | |
| contemporary adverbial participle | warcząc | |||||
| impersonal past | warczano | |||||
| verbal noun | warczenie | |||||
| 1or: będę warczeć, będziesz warczeć etc. | ||||||
Related terms
- (noun) warkot
Synonyms
- (to growl): burczeć
- (to whirr): furczeć, furkać, warkotać