Definify.com
Definition 2024
wegdoen
wegdoen
Dutch
Verb
wegdoen
- to put away, to clear away, to get rid of
- Doe nu dat speelgoed weg!
- Put those toys away now!
- Doe nu dat speelgoed weg!
Inflection
| Inflection of wegdoen (strong class non-standard, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wegdoen | |||
| past singular | deed weg | |||
| past participle | weggedaan | |||
| infinitive | wegdoen | |||
| gerund | wegdoen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | doe weg | deed weg | wegdoe | wegdeed |
| 2nd person sing. (jij) | doet weg | deed weg | wegdoet | wegdeed |
| 2nd person sing. (u) | doet weg | deed weg | wegdoet | wegdeed |
| 2nd person sing. (gij) | doet weg | deedt weg | wegdoet | wegdeedt |
| 3rd person singular | doet weg | deed weg | wegdoet | wegdeed |
| plural | doen weg | deden weg | wegdoen | wegdeden |
| subjunctive sing.1 | doe weg | dede weg | wegdoe | wegdede |
| subjunctive plur.1 | doen weg | deden weg | wegdoen | wegdeden |
| imperative sing. | doe weg | |||
| imperative plur.1 | doet weg | |||
| participles | wegdoend | weggedaan | ||
| 1) Archaic. | ||||