Definify.com
Definition 2024
wegwerpen
wegwerpen
Dutch
Verb
wegwerpen
Inflection
Inflection of wegwerpen (strong class 3+7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wegwerpen | |||
past singular | wierp weg | |||
past participle | weggeworpen | |||
infinitive | wegwerpen | |||
gerund | wegwerpen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | werp weg | wierp weg | wegwerp | wegwierp |
2nd person sing. (jij) | werpt weg | wierp weg | wegwerpt | wegwierp |
2nd person sing. (u) | werpt weg | wierp weg | wegwerpt | wegwierp |
2nd person sing. (gij) | werpt weg | wierpt weg | wegwerpt | wegwierpt |
3rd person singular | werpt weg | wierp weg | wegwerpt | wegwierp |
plural | werpen weg | wierpen weg | wegwerpen | wegwierpen |
subjunctive sing.1 | werpe weg | wierpe weg | wegwerpe | wegwierpe |
subjunctive plur.1 | werpen weg | wierpen weg | wegwerpen | wegwierpen |
imperative sing. | werp weg | |||
imperative plur.1 | werpt weg | |||
participles | wegwerpend | weggeworpen | ||
1) Archaic. |