Definify.com
Definition 2025
weifelen
weifelen
Dutch
Verb
weifelen
Inflection
| Inflection of weifelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | weifelen | |||
| past singular | weifelde | |||
| past participle | geweifeld | |||
| infinitive | weifelen | |||
| gerund | weifelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | weifel | weifelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | weifelt | weifelde | ||
| 2nd person sing. (u) | weifelt | weifelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | weifelt | weifelde | ||
| 3rd person singular | weifelt | weifelde | ||
| plural | weifelen | weifelden | ||
| subjunctive sing.1 | weifele | weifelde | ||
| subjunctive plur.1 | weifelen | weifelden | ||
| imperative sing. | weifel | |||
| imperative plur.1 | weifelt | |||
| participles | weifelend | geweifeld | ||
| 1) Archaic. | ||||