Definify.com
Definition 2025
werpa
werpa
Old Frisian
Verb
werpa
- to throw
Conjugation
Conjugation of werpa (strong class 3)
| infinitive | werpa | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | werpe | warp |
| 2nd person singular | werpest, werpst | warpest, warpst |
| 3rd person singular | werpeth, werpth | warp |
| plural | werpath | wurpen |
| subjunctive | present | past |
| singular | werpe | wurpe |
| plural | werpe, werpen | wurpe, wurpen |
| imperative | present | |
| singular | werp | |
| plural | werpeth | |
| participle | present | past |
| werpande | ewurpen, wurpen | |
Descendants
- West Frisian: werpe