Definify.com
Definition 2025
witwassen
witwassen
Dutch
Verb
witwassen
- to wash up, clean especially with a whitening agent
- to launder money; to guise something illegal as legal
Inflection
| Inflection of witwassen (weak with strong past participle, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | witwassen | |||
| past singular | waste wit | |||
| past participle | witgewassen | |||
| infinitive | witwassen | |||
| gerund | witwassen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | was wit | waste wit | witwas | witwaste | 
| 2nd person sing. (jij) | wast wit | waste wit | witwast | witwaste | 
| 2nd person sing. (u) | wast wit | waste wit | witwast | witwaste | 
| 2nd person sing. (gij) | wast wit | waste wit | witwast | witwaste | 
| 3rd person singular | wast wit | waste wit | witwast | witwaste | 
| plural | wassen wit | wasten wit | witwassen | witwasten | 
| subjunctive sing.1 | wasse wit | waste wit | witwasse | witwaste | 
| subjunctive plur.1 | wassen wit | wasten wit | witwassen | witwasten | 
| imperative sing. | was wit | |||
| imperative plur.1 | wast wit | |||
| participles | witwassend | witgewassen | ||
| 1) Archaic. | ||||