Definify.com
Definition 2025
wreken
wreken
Dutch
Verb
wreken
Inflection
| Inflection of wreken (weak with strong past participle) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wreken | |||
| past singular | wreekte | |||
| past participle | gewroken | |||
| infinitive | wreken | |||
| gerund | wreken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | wreek | wreekte | ||
| 2nd person sing. (jij) | wreekt | wreekte | ||
| 2nd person sing. (u) | wreekt | wreekte | ||
| 2nd person sing. (gij) | wreekt | wreekte | ||
| 3rd person singular | wreekt | wreekte | ||
| plural | wreken | wreekten | ||
| subjunctive sing.1 | wreke | wreekte | ||
| subjunctive plur.1 | wreken | wreekten | ||
| imperative sing. | wreek | |||
| imperative plur.1 | wreekt | |||
| participles | wrekend | gewroken | ||
| 1) Archaic. | ||||
| Inflection of wreken (strong class 4) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wreken | |||
| past singular | wrook | |||
| past participle | gewroken | |||
| infinitive | wreken | |||
| gerund | wreken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | wreek | wrook | ||
| 2nd person sing. (jij) | wreekt | wrook | ||
| 2nd person sing. (u) | wreekt | wrook | ||
| 2nd person sing. (gij) | wreekt | wrookt | ||
| 3rd person singular | wreekt | wrook | ||
| plural | wreken | wroken | ||
| subjunctive sing.1 | wreke | wroke | ||
| subjunctive plur.1 | wreken | wroken | ||
| imperative sing. | wreek | |||
| imperative plur.1 | wreekt | |||
| participles | wrekend | gewroken | ||
| 1) Archaic. | ||||