Definify.com

Definition 2024

yakmak

yakmak

Turkish

Verb

yakmak ‎(third-person singular simple present yakar)

  1. (transitive) to light; to ignite; to set fire to, set on fire
  2. (transitive) to scorch, sear, burn
  3. (transitive) to burn down, incinerate
  4. (transitive) to turn on, light (electric lights)
  5. (transitive) to burn; to irritate, bite, scathe
Related terms
Derived terms
  • yakma
  • yakış
  • yakıcı
  • yakıt
  • yakım
  • yakılmak
  • yakınmak
  • yaktırmak
  • yakmamak
  • yakamamak
  • yakabilmek
See also

Etymology 2

Akin to Karakhanid [script needed] ‎(yak-, “to come near, touch, smear on”), Uyghur ياقماق ‎(yaqmaq, “to stick, adhere, smear on, apply to”).

Verb

yakmak ‎(third-person singular simple present yakar)

  1. (transitive) to apply to, smear on
Synonyms
Related terms
  • yakı

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple yakar mıyım? yakar mısın? yakar mı? yakar mıyız? yakar mısınız? yakarlar mı?
present continuous yakıyor muyum? yakıyor musun? yakıyor mu? yakıyor muyuz? yakıyor musunuz? yakıyorlar mı?
past definite yaktım mı? yaktın mı? yaktı mı? yaktık mı? yaktınız mı? yaktılar mı?
past continuous yakıyor muydum? yakıyor muydun? yakıyor muydu? yakıyor muyduk? yakıyor muydunuz? yakıyorlar mıydı?
future simple yakacak mıyım? yakacak mısın? yakacak mı? yakacak mıyız? yakacak mısınız? yakacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple yakmam yakmazsın yakmaz yakmayız yakmazsınız yakmazlar
present continuous yakmıyorum yakmıyorsun yakmıyor yakmıyoruz yakmıyorsunuz yakmıyorlar
past definite yakmadım yakmadın yakmadı yakmadık yakmadınız yakmadılar
past continuous yakmıyordum yakmıyordun yakmıyordu yakmıyorduk yakmıyordunuz yakmıyordular
future simple yakmayacağım yakmayacaksın yakmayacak yakmayacağız yakmayacaksınız yakmayacaklar

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*jak-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish ياقمق ‎(yakmak, “to burn”), from Proto-Turkic *jak- ‎(“to burn”).[1]

Cognate with Karakhanid [script needed] ‎(yak-, “to burn”), Chuvash ҫутма ‎(śutma, “to set on fire, light”), Kyrgyz жагуу ‎(caguu, “to burn”), Turkmen ýakmak ‎(“to burn”), Uyghur ياقماق ‎(yaqmaq, “to kindle, light”), Uzbek yoqmoq ‎(“to burn”), Yakut сах ‎(sax, “to strike fire”).

Pronunciation

  • IPA(key): [jəkmac]
  • Hyphenation: yak‧mak

Similar Results