Definify.com
Definition 2024
yfirgefa
yfirgefa
Icelandic
Verb
yfirgefa (third-person singular past indicative yfirgaf, third-person plural past indicative yfirgáfu, supine yfirgefið)
Conjugation
yfirgefa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að yfirgefa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
yfirgefið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
yfirgefandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég yfirgef | við yfirgefum | present (nútíð) |
ég yfirgefi | við yfirgefum |
| þú yfirgefur | þið yfirgefið | þú yfirgefir | þið yfirgefið | ||
| hann, hún, það yfirgefur | þeir, þær, þau yfirgefa | hann, hún, það yfirgefi | þeir, þær, þau yfirgefi | ||
| past (þátíð) |
ég yfirgaf | við yfirgáfum | past (þátíð) |
ég yfirgæfi | við yfirgæfum |
| þú yfirgafst | þið yfirgáfuð | þú yfirgæfir | þið yfirgæfuð | ||
| hann, hún, það yfirgaf | þeir, þær, þau yfirgáfu | hann, hún, það yfirgæfi | þeir, þær, þau yfirgæfu | ||
| imperative (boðháttur) |
yfirgef (þú) | yfirgefið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| yfirgefðu | yfirgefiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
yfirgefast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að yfirgefast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
yfirgefist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
yfirgefandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég yfirgefst | við yfirgefumst | present (nútíð) |
ég yfirgefist | við yfirgefumst |
| þú yfirgefst | þið yfirgefist | þú yfirgefist | þið yfirgefist | ||
| hann, hún, það yfirgefst | þeir, þær, þau yfirgefast | hann, hún, það yfirgefist | þeir, þær, þau yfirgefist | ||
| past (þátíð) |
ég yfirgafst | við yfirgáfumst | past (þátíð) |
ég yfirgæfist | við yfirgæfumst |
| þú yfirgafst | þið yfirgáfust | þú yfirgæfist | þið yfirgæfust | ||
| hann, hún, það yfirgafst | þeir, þær, þau yfirgáfust | hann, hún, það yfirgæfist | þeir, þær, þau yfirgæfust | ||
| imperative (boðháttur) |
yfirgefst (þú) | yfirgefist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| yfirgefstu | yfirgefisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
yfirgefinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
yfirgefinn | yfirgefin | yfirgefið | yfirgefnir | yfirgefnar | yfirgefin | |
| accusative (þolfall) |
yfirgefinn | yfirgefna | yfirgefið | yfirgefna | yfirgefnar | yfirgefin | |
| dative (þágufall) |
yfirgefnum | yfirgefinni | yfirgefnu | yfirgefnum | yfirgefnum | yfirgefnum | |
| genitive (eignarfall) |
yfirgefins | yfirgefinnar | yfirgefins | yfirgefinna | yfirgefinna | yfirgefinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
yfirgefni | yfirgefna | yfirgefna | yfirgefnu | yfirgefnu | yfirgefnu | |
| accusative (þolfall) |
yfirgefna | yfirgefnu | yfirgefna | yfirgefnu | yfirgefnu | yfirgefnu | |
| dative (þágufall) |
yfirgefna | yfirgefnu | yfirgefna | yfirgefnu | yfirgefnu | yfirgefnu | |
| genitive (eignarfall) |
yfirgefna | yfirgefnu | yfirgefna | yfirgefnu | yfirgefnu | yfirgefnu | |