Definify.com
Definition 2024
zaufać
zaufać
Polish
Verb
zaufać pf (imperfective ufać)
- (transitive) to trust (to place confidence in)
Conjugation
Conjugation of zaufać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | zaufać | |||||
| future tense | 1st | zaufam | zaufamy | |||
| 2nd | zaufasz | zaufacie | ||||
| 3rd | zaufa | zaufają | ||||
| past tense | 1st | zaufałem | zaufałam | zaufaliśmy | zaufałyśmy | |
| 2nd | zaufałeś | zaufałaś | zaufaliście | zaufałyście | ||
| 3rd | zaufał | zaufała | zaufało | zaufali | zaufały | |
| conditional | 1st | zaufałbym | zaufałabym | zaufalibyśmy | zaufałybyśmy | |
| 2nd | zaufałbyś | zaufałabyś | zaufalibyście | zaufałybyście | ||
| 3rd | zaufałby | zaufałaby | zaufałoby | zaufaliby | zaufałyby | |
| imperative | 1st | niech zaufam | zaufajmy | |||
| 2nd | zaufaj | zaufajcie | ||||
| 3rd | niech zaufa | niech zaufają | ||||
| anterior adverbial participle | zaufawszy | |||||
| impersonal past | zaufano | |||||
| verbal noun | zaufanie | |||||