Definify.com
Definition 2024
zdążyć
zdążyć
Polish
Verb
zdążyć pf (imperfective zdążać)
- (intransitive) to make it (to reach a place); to be in time
Conjugation
Conjugation of zdążyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | zdążyć | |||||
future tense | 1st | zdążę | zdążymy | |||
2nd | zdążysz | zdążycie | ||||
3rd | zdąży | zdążą | ||||
past tense | 1st | zdążyłem | zdążyłam | zdążyliśmy | zdążyłyśmy | |
2nd | zdążyłeś | zdążyłaś | zdążyliście | zdążyłyście | ||
3rd | zdążył | zdążyła | zdążyło | zdążyli | zdążyły | |
conditional | 1st | zdążyłbym | zdążyłabym | zdążylibyśmy | zdążyłybyśmy | |
2nd | zdążyłbyś | zdążyłabyś | zdążylibyście | zdążyłybyście | ||
3rd | zdążyłby | zdążyłaby | zdążyłoby | zdążyliby | zdążyłyby | |
imperative | 1st | niech zdążę | zdążmy | |||
2nd | zdąż | zdążcie | ||||
3rd | niech zdąży | niech zdążą | ||||
anterior adverbial participle | zdążywszy | |||||
impersonal past | zdążono | |||||
verbal noun | zdążenie |