Definify.com
Definition 2024
zniknąć
zniknąć
Polish
Verb
zniknąć pf (imperfective znikać)
Conjugation
Conjugation of zniknąć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | zniknąć | |||||
| future tense | 1st | zniknę | znikniemy | |||
| 2nd | znikniesz | znikniecie | ||||
| 3rd | zniknie | znikną | ||||
| past tense | 1st | zniknąłem | zniknęłam | zniknęliśmy | zniknęłyśmy | |
| 2nd | zniknąłeś | zniknęłaś | zniknęliście | zniknęłyście | ||
| 3rd | zniknął | zniknęła | zniknęło | zniknęli | zniknęły | |
| conditional | 1st | zniknąłbym | zniknęłabym | zniknęlibyśmy | zniknęłybyśmy | |
| 2nd | zniknąłbyś | zniknęłabyś | zniknęlibyście | zniknęłybyście | ||
| 3rd | zniknąłby | zniknęłaby | zniknęłoby | zniknęliby | zniknęłyby | |
| imperative | 1st | niech zniknę | zniknijmy | |||
| 2nd | zniknij | zniknijcie | ||||
| 3rd | niech zniknie | niech znikną | ||||
| anterior adverbial participle | zniknąwszy | |||||
| impersonal past | zniknięto | |||||
| verbal noun | zniknięcie | |||||