Definify.com
Definition 2025
zvuk
zvuk
Czech
Noun
zvuk m
Declension
Declension of zvuk
Derived terms
Related terms
- zvučný
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *zvǫkъ.
Pronunciation
- IPA(key): /zʋûːk/
Noun
zvȗk m (Cyrillic spelling зву̑к)
Declension
Declension of zvuk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zvȗk | zvȗci / zvȕkovi | 
| genitive | zvuka | zvuka / zvukova | 
| dative | zvuku | zvucima / zvukovima | 
| accusative | zvuk | zvuke / zvukove | 
| vocative | zvuče | zvuci / zvukovi | 
| locative | zvuku | zvucima / zvukovima | 
| instrumental | zvukom | zvucima / zvukovima | 
References
- “zvuk” in Hrvatski jezični portal
Slovak
Etymology
From Proto-Slavic *zvǫkъ.
Noun
zvuk m (genitive singular zvuku, nominative plural zvuky)
Declension
Declension of zvuk
Derived terms
Related terms
- zvučný