Definify.com
Definition 2025
æwnian
æwnian
Old English
Verb
ǣwnian
Conjugation
Conjugation of ǣwnian (weak class 2)
| infinitive | ǣwnian | tō ǣwnianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | ǣwnie ǣwniġe |
ǣwnode |
| 2nd-person singular | ǣwnast | ǣwnodest |
| 3rd-person singular | ǣwnaþ | ǣwnode |
| plural | ǣwniaþ ǣwniġaþ |
ǣwnodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | ǣwnie ǣwniġe |
ǣwnode |
| plural | ǣwnien ǣwniġen |
ǣwnoden |
| imperative | ||
| singular | ǣwna | |
| plural | ǣwniaþ ǣwniġaþ |
|
| participle | present | past |
| ǣwniende ǣwniġende |
(ġe)ǣwnod | |
Synonyms
- beǣwnian, ġeǣwnian
- beweddian, ġeweddian
- ċeorlian, ġeċeorlian (of a woman)
- fetian, ġefetian
- hǣman, ġehǣman
- hīwian, ġehīwian
- wīfian, ġewīfian (of a man)
- mǣnsumian
- ġemungian
- ġesinigian
- wōgian
Antonyms
- tōtwǣman