Definify.com
Definition 2024
üzemel
üzemel
Hungarian
Verb
üzemel
- (intransitive) to operate
Conjugation
conjugation of üzemel
Infinitive | üzemelni | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Past participle | üzemelt | |||||||
Present participle | üzemelő | |||||||
Future participle | - | |||||||
Adverbial participle | üzemelve | |||||||
Potential | üzemelhet | |||||||
1st person sg | 2nd person sg informal | 3rd person sg, 2nd person sg formal |
1st person pl | 2nd person pl informal | 3rd person pl, 2nd person pl formal |
|||
Indicative Mood | Present | Indefinite | üzemelek | üzemelsz | üzemel | üzemelünk | üzemeltek | üzemelnek |
Definite | intransitive verb, definite forms are not used | |||||||
Past | Indefinite | üzemeltem | üzemeltél | üzemelt | üzemeltünk | üzemeltetek | üzemeltek | |
Definite | - | |||||||
Conditional Mood | Present | Indefinite | üzemelnék | üzemelnél | üzemelne | üzemelnénk | üzemelnétek | üzemelnének |
Definite | - | |||||||
Subjunctive Mood | Present | Indefinite | üzemeljek | üzemelj or üzemeljél |
üzemeljen | üzemeljünk | üzemeljetek | üzemeljenek |
Definite | - | |||||||
Conjugated Infinitive | üzemelnem | üzemelned | üzemelnie | üzemelnünk | üzemelnetek | üzemelniük |
Derived terms
- üzemelés
- üzemeltet