Definify.com
Definition 2024
Μεγαλοπολίτης
Μεγαλοπολίτης
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /meɣalopolítis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /meɣalopolítis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /meɣalopolítis/
Noun
Μεγαλοπολῑ́της • (Megalopolī́tēs) m (genitive Μεγαλοπολίτου); first declension
- an inhabitant of Megalopolis; a megalopolitan
Inflection
First declension of Μεγᾰλοπολῑ́της, Μεγᾰλοπολῑ́του
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Μεγᾰλοπολῑ́της | τὼ Μεγᾰλοπολῑ́τᾱ | οἱ Μεγᾰλοπολῖται |
| Genitive | τοῦ Μεγᾰλοπολῑ́του | τοῖν Μεγᾰλοπολῑ́ταιν | τῶν Μεγᾰλοπολῑτῶν |
| Dative | τῷ Μεγᾰλοπολῑ́τῃ | τοῖν Μεγᾰλοπολῑ́ταιν | τοῖς Μεγᾰλοπολῑ́ταις |
| Accusative | τὸν Μεγᾰλοπολῑ́την | τὼ Μεγᾰλοπολῑ́τᾱ | τοὺς Μεγᾰλοπολῑ́τᾱς |
| Vocative | Μεγᾰλοπολῖτᾰ | Μεγᾰλοπολῑ́τᾱ | Μεγᾰλοπολῖται |
Related terms
- Μεγαλοπολιτικός (Megalopolitikós)
Descendants
- English: megalopolitan
- Greek: Μεγαλοπολίτης (Megalopolítis)
- plural: Μεγαλοπολίτες (Megalopolítes)
- Latin: Megalopolites (plural Megalopolitae)
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,016