Definify.com
Definition 2025
Πίνδαρος
Πίνδαρος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /píndaros/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /píndaros/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /pí̃daɾos/
Proper noun
Πίνδαρος • (Píndaros) m (genitive Πινδάρου); second declension
Inflection
Second declension of Πίνδᾰρος, Πινδάρου
| Case / # | Singular | 
|---|---|
| Nominative | Πίνδᾰρος | 
| Genitive | Πινδάρου | 
| Dative | Πινδάρῳ | 
| Accusative | Πίνδᾰρον | 
| Vocative | Πίνδᾰρε | 
Derived terms
- Πινδάρειος (Pindáreios)
Descendants
- English: Pindar
- Greek: Πίνδαρος (Píndaros)
- Latin: Pindarus
-  Old Armenian: Պինդարոս (Pindaros)
- Armenian: Պինդարոս (Pindaros)
 
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,022