Definify.com

Definition 2025

αίτιος

αίτιος

See also: αἴτιος

Greek

Adjective

αίτιος • ‎(aítios) m ‎(feminine αίτια, neuter αίτιο)

responsible for, causative

Declension

positive forms of αίτιος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αίτιος	αίτια	αίτιο	αίτιοι	αίτιες	αίτια
genitive	αίτιου	αίτιας	αίτιου	αίτιων	αίτιων	αίτιων
accusative	αίτιο	αίτια	αίτιο	αίτιους	αίτιες	αίτια
vocative	αίτιε	αίτια	αίτιο	αίτιοι	αίτιες	αίτια

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αιτιότερος	αιτιότερη	αιτιότερο	αιτιότεροι	αιτιότερες	αιτιότερα
genitive	αιτιότερου	αιτιότερης	αιτιότερου	αιτιότερων	αιτιότερων	αιτιότερων
accusative	αιτιότερο	αιτιότερη	αιτιότερο	αιτιότερους	αιτιότερες	αιτιότερα
vocative	αιτιότερε	αιτιότερη	αιτιότερο	αιτιότεροι	αιτιότερες	αιτιότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αιτιότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αιτιότατος	αιτιότατη	αιτιότατο	αιτιότατοι	αιτιότατες	αιτιότατα
genitive	αιτιότατου	αιτιότατης	αιτιότατου	αιτιότατων	αιτιότατων	αιτιότατων
accusative	αιτιότατο	αιτιότατη	αιτιότατο	αιτιότατους	αιτιότατες	αιτιότατα
vocative	αιτιότατε	αιτιότατη	αιτιότατο	αιτιότατοι	αιτιότατες	αιτιότατα

Related terms

αιτιολόγηση f ‎(aitiológisi, “justification, rationale”)
αιτιολογία f ‎(aitiología, “explanation”)
αιτιολογικό n ‎(aitiologikó, “grounds, reason, explanation”)
αιτιολογικός ‎(aitiologikós, “aetiological”)
αιτιολογώ ‎(aitiologó, “to justify”)
αιτιώμαι ‎(aitiómai, “to blame”)