Definify.com
Definition 2024
αγαναχτώ
αγαναχτώ
Greek
Verb
αγαναχτώ • (aganachtó) (simple past αγανάχτησα)
- Alternative form of αγανακτώ (aganaktó)
Conjugation
αγαναχτώ
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αγαναχτώ (αγανακτώ→ ) | αγαναχτούσα | θα αγαναχτώ | να αγαναχτώ | |
| 2s | αγαναχτείς | αγαναχτούσες | θα αγαναχτείς | να αγαναχτείς | — |
| 3s | αγαναχτεί | αγαναχτούσε | θα αγαναχτεί | να αγαναχτεί | |
| 1p | αγαναχτούμε | αγαναχτούσαμε | θα αγαναχτούμε | να αγαναχτούμε | |
| 2p | αγαναχτείτε | αγαναχτούσατε | θα αγαναχτείτε | να αγαναχτείτε | αγαναχτείτε |
| 3p | αγαναχτούν, αγαναχτούνε | αγαναχτούσαν, αγαναχτούσανε | θα αγαναχτούν, θα αγαναχτούνε | να αγαναχτούν, να αγαναχτούνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αγαναχτήσω | αγανάχτησα | θα αγαναχτήσω | να αγαναχτήσω | |
| 2s | αγαναχτήσεις | αγανάχτησες | θα αγαναχτήσεις | να αγαναχτήσεις | αγανάχτησε |
| 3s | αγαναχτήσει | αγανάχτησε | θα αγαναχτήσει | να αγαναχτήσει | |
| 1p | αγαναχτήσουμε, αγαναχτήσομε | αγαναχτήσαμε | θα αγαναχτήσουμε, θα αγαναχτήσομε | να αγαναχτήσουμε, να αγαναχτήσομε | |
| 2p | αγαναχτήσετε | αγαναχτήσατε | θα αγαναχτήσετε | να αγαναχτήσετε | αγαναχτήστε, αγαναχτήσετε |
| 3p | αγαναχτήσουν, αγαναχτήσουνε | αγανάχτησαν, αγαναχτήσαν, αγαναχτήσανε | θα αγαναχτήσουν, θα αγαναχτήσουνε | να αγαναχτήσουν, να αγαναχτήσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω αγαναχτήσει | είχα αγαναχτήσει | θα έχω αγαναχτήσει | να έχω αγαναχτήσει | |
| 2s | έχεις αγαναχτήσει | είχες αγαναχτήσει | θα έχεις αγαναχτήσει | να έχεις αγαναχτήσει | |
| 3s | έχει αγαναχτήσει | είχε αγαναχτήσει | θα έχει αγαναχτήσει | να έχει αγαναχτήσει | |
| 1p | έχουμε αγαναχτήσει | είχαμε αγαναχτήσει | θα έχουμε αγαναχτήσει | να έχουμε αγαναχτήσει | |
| 2p | έχετε αγαναχτήσει | είχατε αγαναχτήσει | θα έχετε αγαναχτήσει | να έχετε αγαναχτήσει | |
| 3p | έχουν αγαναχτήσει | είχαν αγαναχτήσει | θα έχουν αγαναχτήσει | να έχουν αγαναχτήσει | |
| Participle: | αγαναχτώντας | Non-finite ‡ | αγαναχτήσει | 73, ησ, 2B1d, 2Β1 | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||