Definify.com
Definition 2024
αμαρταίνω
αμαρταίνω
Greek
Verb
αμαρταίνω • (amartaíno) (simple past αμάρτησα, passive form —)
- Alternative form of αμαρτάνω (amartáno)
Conjugation
αμαρταίνω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αμαρταίνω | αμάρταινα | θα αμαρταίνω | να αμαρταίνω | |
| 2s | αμαρταίνεις | αμάρταινες | θα αμαρταίνεις | να αμαρταίνεις | αμάρταινε |
| 3s | αμαρταίνει | αμάρταινε | θα αμαρταίνει | να αμαρταίνει | |
| 1p | αμαρταίνουμε, αμαρταίνομε | αμαρταίναμε | θα αμαρταίνουμε, αμαρταίνομε | να αμαρταίνουμε, αμαρταίνομε | |
| 2p | αμαρταίνετε | αμαρταίνατε | θα αμαρταίνετε | να αμαρταίνετε | αμαρταίνετε |
| 3p | αμαρταίνουν, αμαρταίνουνε | αμάρταιναν, αμαρταίναν, αμαρταίνανε | θα αμαρταίνουν, αμαρταίνουνε | να αμαρταίνουν, αμαρταίνουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αμαρτήσω | αμάρτησα | θα αμαρτήσω | να αμαρτήσω | |
| 2s | αμαρτήσεις | αμάρτησες | θα αμαρτήσεις | να αμαρτήσεις | αμάρτησε |
| 3s | αμαρτήσει | αμάρτησε | θα αμαρτήσει | να αμαρτήσει | |
| 1p | αμαρτήσουμε, αμαρτήσομε | αμαρτήσαμε | θα αμαρτήσουμε, αμαρτήσομε | να αμαρτήσουμε, αμαρτήσομε | |
| 2p | αμαρτήσετε | αμαρτήσατε | θα αμαρτήσετε | να αμαρτήσετε | αμαρτήστε |
| 3p | αμαρτήσουν, αμαρτήσουνε | αμάρτησαν, αμαρτήσαν, αμαρτήσανε | θα αμαρτήσουν, αμαρτήσουνε | να αμαρτήσουν, αμαρτήσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω αμαρτήσει | είχα αμαρτήσει | θα έχω αμαρτήσει | να έχω αμαρτήσει | |
| 2s | έχεις αμαρτήσει | είχες αμαρτήσει | θα έχεις αμαρτήσει | να έχεις αμαρτήσει | έχε αμαρτημένο |
| 3s | έχει αμαρτήσει | είχε αμαρτήσει | θα έχει αμαρτήσει | να έχει αμαρτήσει | |
| 1p | έχουμε αμαρτήσει | είχαμε αμαρτήσει | θα έχουμε αμαρτήσει | να έχουμε αμαρτήσει | |
| 2p | έχετε αμαρτήσει | είχατε αμαρτήσει | θα έχετε αμαρτήσει | να έχετε αμαρτήσει | έχετε αμαρτημένο |
| 3p | έχουν αμαρτήσει | είχαν αμαρτήσει | θα έχουν αμαρτήσει | να έχουν αμαρτήσει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) αμαρτημένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) αμαρτημένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) αμαρτημένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) αμαρτημένο | ||||
| Participle: | αμαρταίνοντας | Non-finite ‡ | αμαρτήσει | 30, 1a | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||