Definify.com
Definition 2024
ανέχομαι
ανέχομαι
Greek
Verb
ανέχομαι • (anéchomai) (simple past ανέχτηκα, deponent)
Conjugation
ανέχομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | ανέχομαι | θα ανέχομαι | ανεχόμουν, ανεχόμουνα |
| 2nd person | ανέχεσαι | θα ανέχεσαι | ανεχόσουν, ανεχόσουνα | |
| 3rd person | ανέχεται | θα ανέχεται | ανεχόταν, ανεχότανε | |
| 1st person | pl | ανεχόμαστε | θα ανεχόμαστε | ανεχόμασταν, ανεχόμαστε2 |
| 2nd person | ανέχεστε, ανεχόσαστε1 | θα ανέχεστε, ανεχόσαστε1 | ανεχόσασταν, ανεχόσαστε2 | |
| 3rd person | ανέχονται | θα ανέχονται | ανέχονταν, ανεχόντανε, ανεχόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | ανεχθώ, ανεχτώ | θα ανεχθώ, θα ανεχτώ | ανέχθηκα, ανέχτηκα |
| 2nd person | ανεχθείς, ανεχτείς | θα ανεχθείς, ανεχτείς | ανέχθηκες, ανέχτηκες | |
| 3rd person | ανεχθεί, ανεχτεί | θα ανεχθεί, ανεχτεί | ανέχθηκε, ανέχτηκε | |
| 1st person | pl | ανεχθούμε, ανεχτούμε | θα ανεχθούμε, ανεχτούμε | ανεχθήκαμε, ανεχτήκαμε |
| 2nd person | ανεχθείτε, ανεχτείτε | θα ανεχθείτε, ανεχτείτε | ανεχθήκατε, ανεχτήκατε | |
| 3rd person | ανεχθούν, ανεχτούν, ανεχθούνε, ανεχτούνε | θα ανεχθούν, θα ανεχτούν, θα ανεχθούνε, θα ανεχτούνε | ανέχθηκαν, ανέχτηκαν, ανεχθήκανε, ανεχτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | ανέξου | |
| 2nd person | pl | —3 | ανεχθείτε, ανεχτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω ανεχθεί, έχεις ανεχθεί έχει ανεχθεί, …; έχω ανεχτεί, έχεις ανεχτεί έχει ανεχτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω ανεχθεί, θα έχεις ανεχθεί, θα έχει ανεχθεί, …; θα έχω ανεχτεί, θα έχεις ανεχτεί, θα έχει ανεχτεί, … | |||
| Past perfect | είχα ανεχθεί, είχες ανεχθεί, είχε ανεχθεί, … ; είχα ανεχτεί, είχες ανεχτεί, είχε ανεχτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||
See also
- ανέρχομαι (anérchomai, “to rise”)