Definify.com
Definition 2025
ανταμώνομαι
ανταμώνομαι
Greek
Verb
ανταμώνομαι • (antamónomai) (simple past ανταμώθηκα, active form ανταμώνω, passive)
- passive of ανταμώνω (antamóno)
Conjugation
ανταμώνομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | ανταμώνομαι | θα ανταμώνομαι | ανταμωνόμουν, ανταμωνόμουνα |
2nd person | ανταμώνεσαι | θα ανταμώνεσαι | ανταμωνόσουν, ανταμωνόσουνα | |
3rd person | ανταμώνεται | θα ανταμώνεται | ανταμωνόταν, ανταμωνότανε | |
1st person | pl | ανταμωνόμαστε | θα ανταμωνόμαστε | ανταμωνόμασταν, ανταμωνόμαστε2 |
2nd person | ανταμώνεστε, ανταμωνόσαστε1 | θα ανταμώνεστε, ανταμωνόσαστε1 | ανταμωνόσασταν, ανταμωνόσαστε2 | |
3rd person | ανταμώνονται | θα ανταμώνονται | ανταμώνονταν, ανταμωνόντανε, ανταμωνόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | ανταμωθώ | θα ανταμωθώ | ανταμώθηκα |
2nd person | ανταμωθείς | θα ανταμωθείς | ανταμώθηκες | |
3rd person | ανταμωθεί | θα ανταμωθεί | ανταμώθηκε | |
1st person | pl | ανταμωθούμε | θα ανταμωθούμε | ανταμωθήκαμε |
2nd person | ανταμωθείτε | θα ανταμωθείτε | ανταμωθήκατε | |
3rd person | ανταμωθούν, ανταμωθούνε | θα ανταμωθούν, θα ανταμωθούνε | ανταμώθηκαν, ανταμωθήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | ανταμώσου | |
2nd person | pl | —3 | ανταμωθείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω ανταμωθεί, έχεις ανταμωθεί έχει ανταμωθεί, … | |||
Future perfect | θα έχω ανταμωθεί, θα έχεις ανταμωθεί, θα έχει ανταμωθεί, … | |||
Past perfect | είχα ανταμωθεί, είχες ανταμωθεί, είχε ανταμωθεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||